Kompleksowe rozwiązania podłogowe

Tu jesteś: Strona główna / Wykładziny dywanowe

Wykładziny dywanowe

Wykładziny dywanowe najlepiej sprawdzają się w pomieszczeniach, w których chcemy mieć miękką, ciepłą i przyjemną w dotyku podłogę. Najczęściej więc układa się je w takich pomieszczeniach, w których będą dobrze tłumić odgłosy kroków.

Więcej o wykładzinach dywanowych >>>

Rodzaje włókien wykładzin dywanowych

Większość popularnych wykładzin wykonana jest z włókien sztucznych - poliamidu i polipropylenu. Trzeba pamiętać, że rozpiętość cen jest spora i liczy się nie tylko materiał, z którego powstała wykładzina, lecz również jej jakość (gęstość podawana w kg/m²), a także wzór.

Polipropylen. Jego zaletą jest trwałość, odporność na ścieranie i zaplamienia. Ta ostatnia cecha sprawia, że jest dostępny w ograniczonej palecie kolorów - przędza trudno przyjmuje barwniki - największy jest wybór odcieni szarych, niebieskich i granatowych.

Poliamid. Jest bardzo odporny i wytrzymały na zginanie, źle za to znosi działanie promieni UV (w mocno nasłonecznionych miejscach szybko blaknie). Dobrze przyjmuje barwniki, więc wybór kolorów i wzorów nadrukowanych na tego typu wykładzinach jest bardzo duży. Łatwo je jednak trwale zaplamić.

Wełna. Naturalne, grube, tkane z czystej wełny wykładziny to zwykle modele ekskluzywne, których ceny zaczynają się od 250 zł/m². Nieco tańsze są wykładziny z włókien mieszanych (kosztują od 40 do 150 zł/m², cena zależy od proporcji).
Wykładziny wykonane z wełny są miękkie, sprężyste i łatwe do utrzymania w czystości. Naturalna wełna ma właściwość regulowania wilgotności powietrza - gromadzi jej nadmiar i oddaje ją, gdy w pomieszczeniu jest zbyt sucho. Wadą tego materiału, poza jego wysoką ceną, jest niewielki wybór kolorów, gdyż najczęściej tego typu wykładziny utrzymane są w odcieniach beży i jasnych brązów.

Rodzaje runa
Wykładziny różnią się nie tylko rodzajem użytej do produkcji przędzy, ale także typem splotu. Może on być płaski i zbity, co ułatwia czyszczenie posadzki i podnosi jej trwałość. Takie wykładziny sprawdzają się w korytarzach i na schodach - należą do nich wykładziny welurowe oraz typu scroll (część pętelek w tego typu wykładzinach jest nieco wyższa, a część niższa, co tworzy strukturalny wzór). Zazwyczaj są one tkane na podkładzie filcowym, co zapewnia im miękkość.

Montaż
Niezależnie od rodzaju wykładziny dywanowej i sposobu jej montażu, podłoże na którym będziemy ją układać musi być płaskie, gładkie, suche i odkurzone.
Wykładziny najlepiej kupować w jednym kawałku (sprzedawane są w rolkach o szerokości 2,3,4 i 5 m), który wystarczy na przykrycie całej podłogi w pomieszczeniu. W przeciwnym razie trzeba będzie docinać wykładzinę i łączyć bryty, a te miejsca zawsze są najbardziej narażone na uszkodzenie.

Podłoże
Wykładziny można układać na różnych podłożach - betonowych wylewkach, starych pokryciach drewnianych, wykładzinach elastycznych itp. Warunkiem jest jedynie to, by podłoże było równe, gładkie i czyste.

Przygotowanie wykładziny
Wykładzina dywanowa, podobnie jak drewno, wymaga "leżakowania" przed ułożeniem. W odróżnieniu od drewna, nie pozostawia się jej jednak w fabrycznym opakowaniu, czyli rolce, lecz trzeba rozłożyć ją równo i pozostawić na 24 godziny, by rozprostować zagięcia. Temperatura w pomieszczeniu nie powinna być niższa niż 17ºC.

Układanie bezklejowe
To najpopularniejsza metoda układania wykładzin w pokojach. Można ją zastosować, gdy powierzchnia podłogi jest mniejsza niż 20 m² i rozkładamy na niej wykładzinę w jednym kawałku. Aby pokrycie się nie przesuwało, krawędzie wykładziny wywija się na ściany i mocuje za pomocą listew przypodłogowych.

Mocowanie na taśmę bezklejową
Opisany powyżej sposób układania wykładziny jest wygodny, ale może nie sprawdzić się na przykład w pokoju dziecięcym, gdyż nie zapobiega fałdowaniu się wykładziny na środku pomieszczenia. Metody tej nie powinno się też stosować w pomieszczeniach, w których używane są meble na kółkach. W takich sytuacjach lepsze będzie przytwierdzenie do podłoża za pomocą taśmy dwustronnie klejącej zarówno środkowej części wykładziny, jak i jej krawędzi.

Mocowanie na klej
Ten sposób stosowany jest do układania wykładzin w arkuszach we wnętrzach o powierzchni przekraczającej 20 m² oraz w korytarzach i na schodach. Do przymocowania pokrycia używa się specjalnego kleju dyspersyjnego (wodorozcieńczalnego), przeznaczonego specjalnie do wykładzin dywanowych.
Sąsiadujące arkusze wykładziny najpierw rozkładamy na podłodze z zakładem około 10 cm, wzdłuż którego będą przycinane. Linie łączenia arkuszy powinny przebiegać prostopadle do kierunku padania światła. Przy ścianach arkusze wywijamy na wysokość 3-5 cm. Po przecięciu i usunięciu ścinków, należy odwinąć arkusze do połowy długości i zabezpieczyć przed przesuwaniem się, obciążając nieodwiniętą części wykładziny.
Na odsłoniętym podłożu rozprowadzamy klej równomierną warstwą (za pomocą stalowej pacy). Na tak pokryte klejem podłoże najpierw nakłada się odwinięte uprzednio połowy arkuszy, dopasowując je dokładnie na styku, a następnie starannie dociska.
Po przyklejeniu wykładziny, pomieszczenia trzeba wietrzyć, aż zniknie charakterystyczny zapach kleju.

Wykończenie brzegów
Wykładziny pod ścianami zabezpiecza się zwykle listwami, ukrywając pod nimi niezbyt estetyczne krawędzie. Jeśli wykładzina ma łączyć się z innym materiałem posadzkowym, na linii styku mocuje się specjalną listwę (pamiętając o odpowiednim przygotowaniu podłoża, jeśli pokrycia różnią się grubością).

Współpracujemy z najlepszymi: